Posted on

Pierwszy tryb warunkowy – First conditional

Wiadomości teoretyczne: 

Mówienie o sytuacjach, które mogą się wydarzyć w przyszłości trochę się różni od sposobu, w który to robimy w języku polskim. Zdanie warunkowe składa się z dwóch części: warunku, który musi nastąpić by coś się stało i wyniku, czyli co się wydarzyło na skutek warunku.

W języku polskim używamy w obu częściach czas przyszły, np.

  • Jeśli będzie padać, to zostanę w domu.
  • Jeśli przyjedziecie jutro, to pójdziemy na plażę.

W języku angielskim w części warunkowej używamy czas nie przyszły, a teraźniejszy, czyli zamiast:

  • If it will rain, we’ll stay at home. mówi się If it rains, we’ll stay at home.
  • If you’ll come tomorrow, we’ll go to the beach. mówi się If you come tomorrow, we’ll go to the beach.

To jest jedyna różnica ? .

Warunek i wynik można zamieniać na miejsca, ale sposób mówienia się nie zmienia, tzn. powiemy:

  • If present simple, future simple. – If you’re hungry, I’ll make you some food.
  • Future simple if present simple. – I’ll make you some food if you’re hungry.

Jedyna różnica jest w użyciu przecinka, gdy takie zdanie zapisujemy – używamy przecinek jeśli zaczynamy mówić od if, ale nie używamy, jeśli zaczynamy of future simple.

Więcej informacji:

Ćwiczenia: